Podstawowym pytaniem, na które odpowiedź miał przynieść proces „Miasto w dialogu z trzecim sektorem”, to w jaki sposób zapewnić uczestnikom warszawskiej struktury dialogu poczucie sensu działania i wpływu na decyzje urzędów.
Pośrednio odpowiadamy na nie w kolejnych częściach raportu. Zdajemy sobie sprawę, że przedstawione przez nas rekomendacje tylko częściowo można przenieść do dokumentów regulujących funkcjonowanie ciał dialogu (np. Programu współpracy m.st. Warszawy z organizacjami pozarządowymi). Wiele postulatów odnosi się do sfery praktyki dialogu w Warszawie i, mówiąc górnolotnie, „ducha dialogu”, czyli tego, w jaki sposób i z jaką intencją regulacje te są stosowane. Rekomendacje te mają związek przede wszystkim z komunikacją, informowaniem i edukacją oraz kompetencjami interpersonalnymi uczestników dialogu (zarówno ze strony pozarządowej, jak i administracji samorządowej).
W wyniku procesu „Miasto w dialogu” sama struktura dialogu – czyli rodzaje ciał dialogu i ich kompetencje – nie uległa zasadniczej zmianie. Nie ma zatem mowy o rewolucji. Nie pojawiły się głosy domagające się zupełnej zmiany struktury jako takiej, czyli np. likwidacji dotychczasowych ciał dialogu, czy powołania podmiotów zupełnie inaczej osadzonych. Silnie wybrzmiały natomiast opinie o potrzebie zachowania tego, co funkcjonuje dobrze.
Raport oparty jest na najważniejszych pytaniach i dylematach, które przewijały się przez cały proces „Miasto w dialogu”. Każda z części zawiera zdiagnozowane potrzeby i problemy obecnej struktury dialogu a następnie omawia proponowane rozwiązania. Omówiono w nim:
Zapraszamy do lektury!
Miasto w dialogu z trzecim sektorem to przedsięwzięcie realizowane przez Fundację Pole Dialogu we współpracy z Fundacją Pracownia Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia” na zlecenie m.st. Warszawy.